Pirinç hem alaşım hem de tahıl olmak üzere iki çeşittir. Tahıl olan pirinç, Çin ve Hindistan'da yaygın olan en eski kültür bitkilerindendir. Besin kaynaklarımızın arasında tahıllarda buğdaydan sonra gelen en önemli üründür. Hatta dünyadaki insanların yüzde altmış beşinin ana besin kaynağıdır. Suda çimlenebilen bir tahıldır.
Ülkemizde Edirne başta olmak üzere Samsun, Sinop, Çorum, Balıkesir ve en az yirmi şehrimizde daha yaygın olarak pirinç yetiştiriciliği yapılmaktadır.
Zengin mineralli toprakları seven pirincin suda da yetişebilmesinden anlayacağımız üzere pirinç de çok sayıda mineral ve vitamin barındırır. Neredeyse her çeşidinde fosfor, demir, kalsiyum, protein, karbonhidrat, B1, B2, C ve A vitaminlerini barındırır. Tokluk hissi verir ve alerjik bir besin değildir. Bağırsak hareketlerini düzenler, kemik yapısını geliştirir, cildi güzelleştirir, cildi ve tırnakları parlatır, tansiyonu düşürür ve enerji verir. Kan şekerini kontrol altında tutar kolesterolu düşürür. Ekonomiktir ve tabii ki de mutfakların vazgeçilmezidir. Pirinçle yapabileceğimiz yemekler; karışık sebze pilavı, içli pilav, patlıcanlı pilav, siyah pirinçli çorba, yoğurtlu çorba, fırın sütlaç, benzeri örnekleri çoğaltabiliriz.
Ayrıca pirinç suyunun da faydaları pirincin faydaları kadar fazladır. Alaşım olan pirinç ise oldukça tok ve kolay işlenen bir maddedir. Genellikle bakır çinko karışımından elde edilir. Sarı renklidir. Aslında bakır kırmızı renklidir çinko katılarak rengi açılır ve çinko yüzdesini arttırdıkça renk kırmızıdan altın sarısına doğru gider.
İçinde kurşun, nikel, mangal, demir, alüminyum, kalay, arsenik, fosfor ve antimon elementleri bulunabilir. Mangan elementi bulunan pirinçlere tunç -tunç bakır kalay karışımıdır- da denilebilir. Kökeni tarih öncesi devirlere kadar dayanır ve günümüze kadar ulaşan en eski pirinç malzeme kalamin pirinçidir. Pirincin içindeki bakır oranı arttıkça işlenmesi zorlanır. Genellikle bu aran yüzde elli beşdir. Yüzde altmış ikinin üstünde bi' oranda bakır varsa pirincin dövülebilirliği artar. Dövülebilir ve soğuk işlem görmüş pirinçler alfa pirinçleri, daha az bakır içeren ve sıcak işlem görmüş pirinçler beta pirinçleridir. Alfa pirinçleri civata, pim ve cıva yapımında; beta pirinçleriyse musluk vanası, kapı ve pencere kolu, bazı bağlantı parçalarının imalinde kullanılır.
Bazı pirinçler diğer elementlerle birleşerek özelliklerinin çeşitlenmesini sağlar, mesela alüminyumlu pirinç korozyona karşı dayanıklıdır, kurşunlu pirinçler kolay işlenir, kalaylı pirinçler ise deniz suyunun korozif etkisine karşı dirençlidir.
